Ik geef je 9 inzichten over hulp vragen en hulp geven:

1. Wat is je hulpvraag
2. Bewijsdrang en trots
3. Zelfstandigheid
4. Zwakte of kracht
5. Luiheid en gemakzucht
6. Controle
7. Geslotenheid
8. Bidden
9. Uitstellen

1. Wat is je hulpvraag

Je zult eerst willen weten waar je nu eigenlijk hulp voor nodig hebt. Dat lijkt makkelijker dan het is. Veelal is je probleem wel duidelijk, de hulp die je nodig hebt is meestal niet helder. Het is een vraag op mijn intakeformulier en ik zie vaak dat daar niets is ingevuld. Geeft niet, samen komen we daar in het intakegesprek wel uit. Maar het zegt iets over hoe moeilijk het is je hulpvraag helder te krijgen. Zo werkt ons denken namelijk. Je wilt geen boormachine, maar een gat in de muur, toch?

Als je niet weet waar je hulp voor wilt vragen, wordt het moeilijk de juiste hulp of het juiste antwoord te krijgen. Ga op zoek naar de juiste en eerlijke hulpvraag.

2. Bewijsdrang en trots

Er zijn redenen waarom je niet om hulp wil vragen. Je wordt bijvoorbeeld gezien als iemand waar nogal vaak iets mis gaat. Je wordt zelf niet vaak gevraagd om hulp, men vindt je onhandig. Vergelijk het maar met de gymnastiekles op school. Er zijn altijd klasgenoten die als laatste worden gekozen als er teams worden samengesteld. Nu heb je een andere positie, je bent volwassen en wil anderen niet om hulp vragen. Het gevoel van afwijzing voel je weer naar boven komen. Dus doe je alles zelf, daarmee voorkom je de spot van anderen.

Ik kan het alleen, kijk eens Papa en Mama. Voor de eerste keer los fietsen zonder zijwieltjes, en het lukt. Je bent trots dat je het kan, zonder hulp. Fijn als je ouders of jij als ouder van je kind dat ook regelmatig tegen je zeggen, trots op je zijn, niet te overdreven. Het is nodig om complimenten geven. Op latere leeftijd gaan kinderen alleen maar meer hun best doen om gezien en gehoord worden. Ze blijven om bevestiging vragen. Gaan bewijzen dat ze iets kunnen en willen dat vol trots laten zien. Met iets goed willen doen, is niets mis mee. Het gaat om de echte reden, gezien willen worden, trots willen zijn.

3. Zelfstandigheid

Als je beschermd bent opgevoed kan dat beknellend werken. De kans is heel groot dat als je ouder wordt wilt loswerken uit de betuttelende en zorgelijke opvoeding van je ouders. De drang naar zelfstandigheid is groot. Je eet nog liever je schoen op dan hulp aan je ouders te vragen. Dat geldt niet alleen naar je ouders, wellicht zet je dit door naar de rest van je familie en vrienden en kennissen.

Je kunt ook een opvoeding hebben gekregen waar je al snel leerde om zelfstandig te zijn. Waardoor je zelfstandig genoeg bent om veel zelf te doen.

Deze vorm van “kijk is hoe zelfstandig ik ben” wil zich nog weleens uiten in het vertrek van de kinderen naar een plek op afstand, wat moeite kost om even heen en weer langs te komen, op grote afstand van de ouders. Of het buitenland. Alles met als doel de goedbedoelde hulp en vooral de betuttelingen te ontlopen.

4. Zwakte of kracht

Vragen om hulp zie ik niet als zwakte maar juist als kracht. Je hebt zoveel zelfvertrouwen dat je om hulp durft te vragen. Ja heb je  en nee kan je krijgen is je attitude. Je hebt een snelle manier van handelen en houd je niet bezig met alle mitsen en maren die aan hulp zouden kleven. Dienst en wederdienst, in het krijt staan of dergelijke komt niet bij je op. Je staat ook klaar als een ander je om hulp vraagt en stelt dan ook niet allerlei vragen. Je bent sterk.

5. Luiheid en gemakzucht

Tja, luiheid maakt je inventief. Je zult waarschijnlijk snode plannen kunnen smeden om anderen om hulp te vragen en het werk te laten doen. En je zult er achter komen dat je altijd een taak heb om jouw deel te doen. Je hebt een zwakke rug en gaat verhuizen, je kunt een verhuisbedrijf inschakelen, of vrienden vragen je te helpen. Als je niet faciliteert, iets aanbiedt als dankbaarheid en zelf niet behulpzaam bent bij wat je wel kunt doen, word je dat niet in dank afgenomen. Hulp in de toekomst zal hoe dan ook niet zomaar gegeven worden.

Nog een voorbeeld? Je moet je belastingaangifte doen, de tijd dringt en je besluit hulp te vragen aan een administratiekantoor. Denk je dat ze jou hulp kinnen geven als je met je schoenendoos met incomplete papieren en bonnetjes aankomt?  

Hoe zou jij behandeld willen worden? Hulp moet wel gegeven kunnen worden.

6. Controle

Niets uit handen durven geven. Ik kan het zelf beter! Dat is soms ook zo. Als de hoeveelheid werk zo groot is zul je wel iets uit handen moeten geven en accepteren dat het niet zo geworden is als je het zelf had gedaan. We hebben het over de perfectionist, daar heb ik eerder een blog aan geweid. De perfectionist al niet makkelijk om hulp vragen en meestal niet tevreden zijn over het geleverde werk. Wees niet bang, je zult niet snel om hulp gevraagd worden door de perfectionist. Andersom zal de besluiteloosheid van de perfectionist, tot grote druk leiden vanuit zijn omgeving en kan een relatie onder druk zetten. Het is nooit af en anderen mogen het niet doen. Ruzie, rommel, ongemak en verwijten zijn het gevolg.

7. Geslotenheid

Misschien ben jij een open persoon en heb je weinig moeite om iedereen toe te laten in je huis. Veel mensen trekken zich terug achter de voordeur. Het touwtje hangt allang niet meer uit de brievenbus en er heerst geslotenheid. We zijn aan onze privacy gehecht en laten niet iedereen meer toe. Je sluit je af voor de buitenwereld. Je doet niet mee aan het sociale verkeer. Ontmoet geen of weinig mensen en leeft anoniem achter de voordeur. Wie zou je dan om hulp kunnen vragen als er iets met je gebeurt, als je hulp nodig hebt, jij kent niemand en anderen kennen jou niet. Dit is wat regelmatig de krant haalt, verwaarlozing, oplopende rekeningen, huisuitzettingen. Onmacht, dat is het ook, onmacht om hulp te vragen. De taal niet te spreken waardoor je in een isolatie raakt.

Die geslotenheid kan doorbroeken worden door vriendelijkheid, een praatje, iemand uitnodigen of leren samen iets te doen. Kortom: hulp aan te bieden.

8. Bidden

Als hulp vragen aan een medemens te moeilijk is. De situatie onoverzichtelijk en de uitkomst onvoorspelbaar is, kun je bidden. Dat doen we als massaal als de nood universeel is. De hulpvraag zal echter voor iedereen anders zijn. Als het water hoog staat, wil je dan dat het water zakt? Of wil je gered worden en al je bezittingen achterlaten? Zo komen we weer uit bij wat de hulpvraag is. En met bidden, mediteren of wat je ook doet om een hogere macht of energie aan te roepen om hulp te geven, je mag hulp verwachten. Weet goed hoe je het vraagt.

9. Uitstellen

Besluiteloosheid en eindeloos uitstellen. Alles maar zijn beloop laten gaan. Het komt wel goed. Dat kan een keus zijn. En soms lossen de problemen zich vanzelf op. Je kunt een brand proberen zelf te blussen en de brandweer inschakelen als alles al verloren is. Beter is om de volgorde om te draaien. Als je dak alleen lekt als het regent en je kunt daar mee leven, is dat prima voor jou. Stel dat je steeds pijn voelt ergens in je lichaam, bijvoorbeeld na het eten, kun je zeggen dat het alleen na het eten is en dat je er daarna geen last van hebt, kan dat prima zijn, voor jou.

Als je achter komt dat je dak weggerot is, kun je je zelf voor je hoofd slaan dat je niet eerder om hulp hebt gevraagd. Als je met hevige pijn wordt opgenomen in een ziekenhuis en daar wordt geconstateerd dat je een levensbedreigend operatie moet ondergaan, die te voorkomen was geweest, als je eerder om hulp had gevraagd, is dat voor jou én je familie heel erg zuur.

Durf je niet om hulp te vragen? Zou je daar wat meer om durven vragen en in willen zetten?  Ben je de controle kwijt en lijd je daaronder, word je daar moe en moedeloos van?  Ik kan je  helpen om blokkades op te lossen en balans terug te vinden en te behouden. Meld je dan aan door je gegevens achter te laten op het contactformulier en ik neem binnen 24 uur contact met je op, om jou passend te ondersteunen.

Ik ben Walter Keyner, Coach en Hypnose- en regressietherapeut bij Wutah in Gouda