Niets mis mee en helemaal als je dat zonder oordeel en objectief kunt doen. Ik ga Aristoteles dus niet tegenspreken. Ik wil je de andere kant van deze uitspraak laten zien. Er valt altijd iets te kiezen.

Verleg je aandacht

Je aandacht verleggen is wellicht een betere benaming. Stel dat je een heel eind moet fietsen om op je werk te komen. Elke dag kijk je daartegen op en het lijkt wel of je altijd tegenwind hebt en als het je nog meer tegenzit regen je ook nog eens nat. De voorgaande zin bevat veel woorden met een negatieve betekenis. En die negatieve inslag helpt je niet veel om deze fietstocht fluitend af te leggen. Je bent immers constant bezig met je gedachten te fixeren op dat vervelende fietsen.

Als je nu je aandacht verlegd naar een ander onderwerp of je denken uitzet en voelt hoe heerlijk de buitenlucht is en hoe mooi de wolken en het landschap is waar je doorheen fietst, zul je zien dat het fietsen makkelijker gaat en je voor je het weet op de plaats van bestemming bent aangekomen. Niet vermoeid, maar juist opgeladen door de frisse gedachten, bewust of onbewust, waar je je aandacht naar verlegd hebt.

Schreeuw om aandacht

Als je smartphone de hele dag op jouzelf is gericht, en je maar druk bent met selfies, kun je je afvragen waarom je dat doet. Vooral als je daar ook nog eens de social media mee vult. Wat wil je zeggen? Heb je iets te zeggen? Of wil je alleen laten zien hoe knap je er vandaag weer uit ziet? Daarnaast zie je een groot aantal gekopieerde citaten voorbijkomen alsof ze zelf bedacht zijn. Was het maar zo.

Zou het niet mooi zijn als je echt iets van jezelf laat zien, iets dat jou raakt en waar je door bezield bent. En dat natuurlijk zonder je ego de boventoon te laten spelen. Wil je eens stilstaan bij de reden waarom je die schreeuw om aandacht hebt. Zou het niet sterk zijn om je niets aan te trekken van wat anderen van je vinden en meer naar jezelf, je gevoel, te luisteren in plaats van je ego de boventoon te laten voeren.

Geen aandacht geven

Waar je over het algemeen last van hebt of een hekel aan hebt, daarvan wil je dat het er niet is. Maar is dat zo makkelijk, als je chronisch ziek bent of een aandoening die zo zichtbaar is dat je daar constant aan herinnerd wordt. Je kunt er meestal niets aan veranderen. De kunst is daar geen aandacht aan te geven. Makkelijk gezegd. Je hebt toch de neiging om erover na te denken en dan krijgt het weer aandacht. Denk maar eens niet aan een roze olifant, dat zal eerst moeilijk gaan, totdat je met andere dingen aan de gang gaat, dan verdwijnt de roze olifant uit je gedachte.

Mijn inzicht

Iemand uit Zwitserland zal het waarschijnlijk eng vinden om op onze dijken of langs onze grachten te rijden. En zullen wij het waarschijnlijk spannend vinden om over een weg langs een ravijn te rijden. Maar wat is het verschil. In beide gevallen rij je over een even brede weg. Maar jij bent gewend geraakt aan het rijden over dijken en langs grachten, daar geef je geen aandacht meer aan. Maar langs een ravijn rijden is nieuw en je aandacht wordt getrokken naar de diepte van het ravijn. Verleg in dit geval dan je aandacht naar de rijweg en niet naar waar je bang voor bent.

Wutah zegt

Aandacht geven is een keuze. Je kunt er mee spelen en zo onaangename omstandigheden omzetten naar dragelijke omstandigheden. Als je daar bewust van bent lukt je veel meer, knaagt het niet aan je, heb je minder stress en daardoor blijf of word je vitaal en gelukkig.

Waar word jij steeds door afgeleid? Je smartphone, iemand die boven gemiddeld aandacht vraagt? Kom je niet aan de dingen toe die jij belangrijk vindt?  Ik kan je helpen om de balans terug te vinden en te behouden. Meld je dan aan door je gegevens achter te laten op het contactformulier en ik neem binnen 24 uur contact met je op, om jou passend te ondersteunen.

Ik ben Walter Keyner, Coach en Hypnose- en regressietherapeut bij Wutah in Gouda

‍